چگونه خدا را شکر کنیم؟
چگونگی شکر
در کلام معصومین(علیهالسلام)، شکرگزاری به شکلهای گوناگون مطرح گردیده است که در تناسب با ایمان (زبانی، قلبی و جوارحی) شکر نیز به انواع شکر زبانی، شکر قلبی و شکر رفتاری تقسیم شده است.
1- شکر زبانی:
الف) سپاس و حمد خداوند سبحان: امام صادق(علیهالسلام) میفرماید:
تمام شکر گفتن همین جمله است: الحمدلله ربالعالمین.(13)
شکر هر نعمتی هر چند بزرگ باشد این است که خداوند عزوجل را بر آن حمد و سپاس گویی.(14)
حد شکر این است که بر هر نعمتی که در خصوص خانواده و مال تو دادهاند سپاس گویی.(15)
امـام سجـاد(علیهالسلام) میفرماید:
در روز قیامت خداوند به کسانی که از مردم تشکر نکردهاند میفرماید: شما شکرگزار من نبودهاید.
حضرت همچنین میفرماید: هر صبح و شام جهت شکر خداوند این دعا را بخوان تا شکر نعمت خدا را در آن روز و شب ادا کرده باشی:
اللهم ما اصبحت بی من نعمه او عافیه من دین او دنیا فمنک وحدک لا شریک لکلک الحمد و لک الشکر بها علی یا رب حتی ترضی و بعد الرضا(16)؛ بار خدایا هر نعمتی و یا عافیتی که نسبت به دین یا دنیا در این صبح دارم از جانب توست، تو یکتایی و شریک نداری، پروردگارا حمد و شکر برای تواست – از جهت نعمتی که به من دادی – تا راضی گردی و هم بعد از رضایتت.
ایشان در حدیث دیگری با اشاره به دعای فوق میفرماید:
حضرت نوح(علیهالسلام) هر روز صبح این دعا را میخواند، که عبد شکور نامیده شد.(17)
ب)بازگویی نعمت: امام صادق(علیهالسلام) در تفسیر و معنای این آیه (و اما بنعمه ربک فحدث؟) (18) میفرماید:
یعنی آن کس که به تو احسان کرده، نعمت داده، برتری بخشیده و عطا نموده است، حق او و دین او و آنچه را به تو عطا فرموده و نعمت داده بازگو. (19)
2- شکر قلبی:
امام صادق(علیهالسلام) میفرماید:
خدا به هر کس نعمتی دهد و او آن را از ته دل بفهمد شکرش را ادا کرده است.(20)
از آنچه خداوند به موسی وحی فرستاد این بود که فرمود: ای موسی چنان که سزاوار است مرا شکرگزار. موسی عرض کرد: پروردگارا چگونه میتوانم تو را آنگونه که سزاوار است شکرگزارم در صورتی که هر شکری که تو را نمایم، آن هم نعمتی است که تو به من عطا فرمودهای؟ خداوند فرمود: ای موسی، اکنون که دانستی، آن شکرگزاریت نیز از من است، مرا چنانکه سزاوار است شکر کردهای.(21)
امام صادق(علیهالسلام) میفرماید:
مردی آب مینوشد و خدا بهشت را برای او واجب میکند، به این صورت که او ظرف آب را بر دهانش میگذارد "بسم الله" میگوید و آنگاه میآشامد، سپس با آن که اشتها دارد، دور میکند و خدا را حمد میکند. باز برمیگردد و میآشامد، باز دور میبرد و حمد میکند و … خدای عزوجل بهشت را به همین سبب برایش واجب میکند.
3- شکر رفتاری:
الف) دوری از محرمات: شکر عملی، استفاده صحیح از نعمت است و همین استفاده صحیح نشانه صداقت فرد در ایمان اوست. به کار نگرفتن استعدادها و نعمتهای خدادادی در راه صحیح، کفران نعمت محسوب میشود که شاخهای از کفر است. امام صادق(علیهالسلام) میفرماید:
شکر نعمت همان دوری از محرمات است.(22)
ب) انجام تکلیف: امام صادق(علیهالسلام) در بیان حد شکر میفرماید:
حد شکر این است که اگر برای خدا در نعمتی که به تو داده حقی باشد آن حق را بپردازی.(23)
برگرفته از سایت http://www.irannaz.com/
