سخت یا نرم؛کم‌شدت یا پرشدت.ما مرد جنــــــــــــگیم......

ما ایستاده ایم،

تا آخرین نفس،

تا آخرین قطره خون ...

کی خدا رو شکر کنیم؟

شکرگزاری در همه حال

انسان در همه حال بابت همه چیز باید شکرگزار خداوند خود باشد، ولی در احادیث نسبت به موارد خاصی تاکید بیشتر نمودهاند، امام صادق(علیه‎السلام) به چند مورد از آن اشاره فرمودهاند:

الف- هنگام تندرستی:

شخص تندرست و شکرگزار، اجرش همچون پاداش شخص گرفتاری است که برای خدا صبر پیشه سازد.(5)

ب- هنگام اعطاء و بخشش به دیگران:

عطابخش شکرگزار، اجرش همچون شخصی است که از نعمت محروم است و در محرومیت قناعت میکند.(6)

ج- هنگام داشتن نعمت:

سپاس و شکر به هنگام نعمت، باعث افزایش و فزونی نعمت میشود.(7)

چگونه خدا را شکر کنیم؟

چگونگی شکر

در کلام معصومین(علیه‎السلام)، شکرگزاری به شکل‎های گوناگون مطرح گردیده است که در تناسب با ایمان (زبانی، قلبی و جوارحی) شکر نیز به انواع شکر زبانی، شکر قلبی و شکر رفتاری تقسیم شده است.

آثار شکر

آثار شکر

شکر نیز همچون سایر خصلت‎های اخلاق دینی، هم آثار دنیوی و هم بازتاب اخروی دارد، آثار دنیوی آن افزایش و برکت در نعمت است و بازتاب اخروی آن بهشت جاودان الهی است.

چرا خدار را شکر کنیم؟

شکر به معنی قدردانی و قدرشناسی و تشکر از نعمت دهنده است. از آنجا که نعمتها همه از خداست شکر حقیقی هم باید از خدا صورت پذیرد. اگر ایمان را دو شاخه کنیم یک شاخه آن صبر و دیگر شاخه آن شکر است. صبر نشانگر زیبایی برخورد مؤمن با بلاها و گرفتاری‎ها است و شکر زیبایی برخورد مؤمن با نعمتهاست. مگر جز این است که شکر و سپاس از ولی نعمت حقیقی همچون هر نعمت دهنده دیگر وظیفه وجدانی و اخلاقی هر انسانی است؟ امام صادق (علیه‎السلام) میفرماید:

در تورات نوشته است کسی که بـه تو نعمت داد، سپاسش گزار و کسی را که از تو سپاسگزاری کرد، نعمتش ده، زیرا با سپاسگزاری نعمت‎ها نابود نگردد و با ناسپاسی پایدار نماند، سپاسگزاری مایه افزایش نعمت و بیمه کننده و ایمن‎ساز نعمت از دگرگونی است.(1)

در هنگام مشاهده انسانی که از نعمتی محروم است ولی شما آن محرومیت را ندارید بگویید: بار خدایا من تمسخر نمیکنم و بر خود نمیبالم بلکه تو را برای نعمت‎های بزرگت نسبت به خود میستایم.

سپاس از منعم، وظیفهای وجدانی است که شرع بر آن تاکید فراوان دارد. امام باقر(علیه‎السلام) فرمودند: روزی عایشه به پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) گفت: ای رسول خدا، چرا خودت را به رنج میاندازی با آن که خدا گناه گذشته و آینده ترا آمرزیده است؟ حضرت فرمودند:

ای عایشه، آیا من بنده سپاسگزار خدا نباشم؟

در ادامه حدیث امام باقر(علیه‎السلام) میفرماید:

رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آنقدر روی انگشتان پایش میایستاد تا این که خدای سبحان نازل فرمود: "طه، ما انزلنا علیک القرآن لتشقی(2)؛ ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که خود را به رنج اندازی."(3)

شکر، نگهبان و حافظ نعمت مؤمن است. این که دیده میشود نعمت انسان‎های ناسپاس نیز گاهی برقرار است به بیان قرآن کریم برای استدراج است، یعنی: نعمت وسیلهای برای دورتر شدن او از خدا میگردد. شخصی که به مفهوم استدراج در قرآن توجه کرده بود، آنجا که خداوند میفرماید: «ما توبه و استغفار را از یاد آنها میبریم»، نزد امام صادق(علیه‎السلام) آمده، عرض میکند: من از خدای عزوجل مال خواستم به من روزی کرد، فرزند خواستم به من عطا فرمود، منزل خواستم نصیبم کرد، میترسم این استدراج باشد که خدا نعمتی دهد و توبه و استغفار را از یاد ما ببرد، حضرت میفرماید: به خدا قسم با حمد و سپاس خدا، استدراج تحقق نمییابد.(4)

امام باقر(علیه‎السلام) میفرماید:

چون شخص گرفتار و دردمندی را دیدی، به نحوی که او نشنود سه بار بگو: حمد خدایی را که مرا از آنچه تو را مبتلا ساخته معاف نمود، هر کس این را بگوید آن بلا به او نمیرسد.

برگرفته از سایتhttp://www.irannaz.com/

سبک زندگی

نیایش شهید دکتر چمران

 

ای خدا من باید از نظر علم از همه برتر باشم ؛ مبادا دشمنان، مرا از این راه طعنه زنند. باید به آن سنگدلانی که علم را بهاننه می کنند و به دیگران فخر می فروشند، ثابت کنم خاک پای من هم نخواهند شد. باید همه ی آن تیره دلان متکبر را به زانو در آورم و 

آنگاه خودم خاضع ترین و افتاده ترین فرد روی زمین باشم ...

شب قدر

شب قدر، گاه رویش جوانه‌های الغوث الغوث بر عرصه لب‌های تائب است.

شب قدر، بهترین منزلگاه نیایش‌گران سرسپرده به مهر حق است.

شب قدر، بهترین گاه آرایش صحیفه دل مؤمنان به زیور ذکر خداست.

شب قدر، فاصله مُلک و ملکوت را به حداقل ممکن می‌رساند.

لیله القدر ....

و ما ادراک لیله القدر...

"التماس دعای فراوان"

خـــــــــــــــاک باش

خاک باش؛

علی ابوتراب است....

---------------------------

شهادت مظلومانه امیرالمومنین امام علی (ع) تسلیت باد.

ما و نور باران شب دریا...

چشم در راهیم اما قاصدی در راه نیست

جمعه هم آمد ولی آن جمعه دلخواه نیست

ما کجا و نورباران شب دریا کجا

قطره در خواب و خیالِ جذر و مد ماه نیست

العالم بانتظارک یا مهدی

یا نور عین الزهراء(س)...

منتظر واقعی

 به انتظار نشستن ، اشتباه ترین کاراست؛

منتظر واقعی می ایستد و راه را هموار می کند...

بیایید به انتظار مهدی موعود ننشینیم...

بلکه برای آمدنش بایستیم

یا مهدی(عج)

مهدی ما تا ابد پنهان نمی ماند عزیز

کوچه های شهر ما ویران نمی ماند عزیز

کار و بار عشق بی سامان نمی ماند عزیز

یک نفر فردا زمین را نور باران می کند

مهدی ما تا ابد پنهان نمی ماند عزیز...

"اللهم عجل لولیک الفرج"

انتظار...

ای اف به این زمانه و ای اف به روزگار

تا کی شکست ، خرد شدن ، بغض ، انتظار

تقویمها نبود تو را ناله میکنند

در سالهای ساکت و بی روح و مرگبار . . .

اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب العصر و الزمان

:"(

انتظار فرج یعنی...

رهبر معظم انقلاب:

انتظار فرج یعنی انسان در هر وضعی که هست به آن قانع نباشد و

بخواهد به وضع بهتر دست پیدا کند.

70 سال عبادت یک شب به باد میره...

 70 سال عبادت یک شب به باد میره...

گاهی آدم ها در اوج ، هوس سقوط می کنند...
ای کاش سقوطشان فقط دامنگیر خودشان بود....
سقوط را انتخاب می کنند و طعم "از اوج عزت به حضیض ذلت کشیده شدن "را به همه اطرافیانشان می چشانند...

هوس و طمع و شهوت ، همه پرتگاه های انسانیت اند.

 و بعد از سقوط است که باب توجیه باز می شود...

-من مجبور بودم

-هرکس جای من بود همان کار را می کرد

-تقصیر دیگریست که مرا در این تنگنا قرار داد و مرا مجبور به این انتخاب کرد

-کارم درست بود

ولی قلبش به او شهادت می دهد که خطا رفته است.ندای وجدان و التماس های عقل اش را به یاد می آورد در بزنگاه تصمیم گیری ،دو راهی عقل و وسوسه ؛

که: ((نکن پشیمان می شوی)) 

اما فریاد بلند کرد تا صدای وجدانش شنیده نشود.

غافل از اینکه هرچه بلند تر فریاد می زد ندا محکم تر در قلبش می پیچید.

و چنان رفتار کرد که گویی صدایی نمی شنود...

.

.

.

در منجلاب تباهی فرو رفت.

.

.

.

و حالا پشیمانی سودی ندارد....

آبی است که ریخته و آبرویی است که رفته...

شاید تنها کسی که اورا می بخشد خدایش باشد

و تا آخر عمر بماند با عذاب حق الناسی که بر گردن خویش انداخته...

با آبرو و  اعتباری چند ده ساله که در خیابان بن بست گناه ،در سطل زباله  کنار خیابان ریخت و به راهش ادامه داد...

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا....

متن از میراث دار آسمان

islam comanders is coming soon

ولی امر مسلمین حضرت آیه الله العظمی امام خامنه ای(مدظله العالی):

تقدیر خداوند این است که فلسطین آزاد خواهد شد.....



"ان شاءالله"

کبوترانی با بالهای بسته

خود را برای شهادت در آب آماده کرده بودی؛

نمی دانستی که تقدیرت شهادت در خاک است...

مروارید های خاکی...

درود خدا بر روان پاک شما غیور مردان و شیران خفته بیشه!
سلام خداوند بر شما!
همان هایی که در غیرت و مردانگی و جهاد و ایستادگی به ابوتراب اقتدا کردید؛
و چه خوب شاگردانی بودید...
نمره قبولیتان همان دستان بسته ای است که هرگز تسلیم نشد.

با دستان بسته "هیهات من الذله" سالار شهیدان را جامه عمل پوشاندید ؛
و با ندای "فزت و رب الکعبه" به آسمان پر گشودید...
"با دستان بسته "به آسمان پر گشودید....

و خدا می داند مادرتان ،بانوی آب و یاس در آستان آسمان چگونه از شما استقبال کرد...
کسی چه می داند؟شاید سر بر دامن مادر گذاشتید تا خستگی راه از تن به در کنید...

و مادر،مادرانه دست نوازش بر سرتان کشید و مروارید های خاکی خود را در صدف آغوش گرفت...
جای طناب بر دستانتان را نوازش کرد...مادر قبل ها هم جای طناب بر دست دیده...او می داند شما فرزند خلف همو هستید...
مادر با شما هم کلام می شود و شما غرق در لذت می شوید...شنیدن صدای مادر...
اجرتان را گرفتید...و حاجت روا شدید...

ای پیروزمندان!دعایمان کنید..
دعا کنید با دستان باز خاک وطنمان را تقدیم کفتار های گرسنه نکنیم...
دستان ما باز است؛
آنقدر باز که می تواند گله گرگ ها را به خانه تان دعوت کند و  خوش آمد بگوید...

دعا کنید دستانمان بسته شود...تا حداقل غیرت و مردانگی میراث مردان سرزمینمان را به حراج نگذاریم...

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا...

متن از:میراث دار آسمان

تقدیم به دلیرمردان سرزمینم...

تصورش هم زنده به گورم میکند..

هوایِ داغِ جنوب..
لباسِ تنگ، چسبان و پلاستیکیِ، غواصی..
درست تا زیرلبت را محکم پوشانده..
دست و پاهای بسته..
دراز به دراز، کنارِ رفقایِ جوان، زخمی و ترسیده ات..
نمیدانی چه میشود.. تیر خلاص یا شکنجه در اردوگاه..؟؟!

اما.. صدای بلدوزر، وحشت را در نفست به بازی میگیرد..
ترس.. چشمهای مادر.. دستهای پدر.‌. زبان درازی های خواهر.. کتانی های برادر.. گل کوچک با توپ پلاستیکی با بچه های محل.. آب یخ که شقیقه ات را به درد می آورد..
آخ.. خدایا به دادم برس.. تنهایِ تنها..

بلدوزر، پذیرایی اش را آغاز میکند..
خااااااک.. خاااااک
نفست را حبس میکنی به یادِ زمان خریدن برای زندگی در زیر آب..
صدای ِ فریادهایِ خفه ی دوستان، قلبت را تکه تکه میکند..
بدنت رویِ زمین داغِ، زیر خاکِ سرد، چسبیده به لباسِ غواصی، آتش میگیرد..
دستهای بسته ات را تکان میدهی..
دلت با تمامِ بزرگیش، قربان صدقه های مادر را طلب میکند..

هوا برای نفس کشیدن نیست..

اکسیژن ذخیره شده ات را به یادگار از دریا میهمانِ ریه هایِ خاک میکنی..
اما انگار خاک ظالم است.. هی سنگین و سنگین تر میشود..
دلت نفس میخواهد..
ریه هایت گدایی میکنند، جرعه ایی زندگی را‌‌..
مهمان نوازی میکنی..
عمیق..

فقط خاک است که در ریه ات، گِل میشود..

خدایا..
کی تمام میشود..
صدای ترک خوردن استخوانهایِ قفسه ی سینه ات را میشنوی..
دوست داری گریه کنی و مادر باشد تا بغلت کند..

کاش دستانت را محکم نمی بست..
حداقل تا دلت میخواست، جان میدادی..
نه نفس..
نه دستانی باز، برایِ جان دادن..
گرما و گرما و گرما..
خدایا دلم مردن میخواهد..
مادر بمیرد..
چند بار مردنت تکرار شد تا بمیری؟؟؟!!! 

برای شادی روح شیرمردان سرزمین دلیران صلوات...

فرشته ها دست بسته می آیند...

۲۸اردیبهشت جاری مژده‌ای رسید؛

پیکر ۲۷۵ شهید از جمله شهدای عامل در عملیات کربلای ۴، از مرز شلمچه وارد ایران شد.

نویدی که دهان به دهان و گوش به گوش، مادران گمنام را به معراج‌های شهدا می‌کشاند.

این خبر، ادامه تلخی نیز داشت، در میان این شهدا، ۱۷۵ شهید غواصاز غواصان کربلای ۴، با دستان بسته و بدون هیچ جراحتی، در گور دسته جمعی، که نه، گلزار دسته جمعی یافت شده‌اند.
و کسی کی درک خواهد کرد گلایه‌ها که نه، خلوص نجواهای عاشقانه انت المولی و انا العبد ایشان را.

به جرات، هیچ کس تا آن وقت فکرش را هم نمی‌کرده که، کی و کجا قرار است از میان دو انگشت مولایش، خیلی جاها را ببیند و هم اینکه، کربلای او کجا قرار گرفته است! و یا اینکه حتی قرار است صورت به صورت با خاک، با این طینت وجودی، «عادت آخر» خود را ترک دهد!

اینجا، لفظ جان کندن نامأنوس‌ترین واژه است. آخر، آدمِ شهید در حیاتش هم ترک عادت را سرلوحه عاداتش قرار داده!

اما این عادت آخری، عجیب دلبسته است به جان آدمیزاد، خودش را می‌خواهد خفه کند، آدم را نه! عقل می‌گوید هنوز زنده‌ای، بارقه امیدی هست، شاید از راهی که آمده‌ای به سلامت تن برگردی. اما دل، سکوت اختیار کرده، حیا می‌کند از اعتذار و ذلت که او عقل معاشش را سه طلاقه نموده است.

دستان فرشته...

گفتم: دستان بسته فرشته‌ها،

یادم افتاد، فرشته‌ها دست ندارند...

وجه تمایز فرشته و آدمی، غیر فطرت و اختیار، دو بال است.

بال‌هایی که آن روز قرار شد با دستان بسته، مریدان خمینی (ره) را به عرش برسانند.

همه آن‌هایی که در ماه‌های آذر و دی در جنوب بوده‌اند، می‌دانند که چه سرمای استخوان‌سوزی دارد؛ چه برسد به آموزش غواصی و شنا در آن.

می‌گویند غوغا، در عمق اروند است. شنیده‌ام جریان اروند، جریان صاف و آرام است، اما در عمق آن غوغایی به پاست و خروش و طغیان واقعی رودخانه زیر آب است. به طوری که اگر لنگر کشتی که در اروند لنگر می‌اندازد ضعیف باشد جریان رود، کشتی یا یدک‌کش را از لنگر جدا می‌کند و با خود می‌برد.

اینجاست که می‌فهمم چرا غواصان کارکشته زمان جنگ با شنیدن نام اروند، هوایی می‌شدند و تمام سختی عبور از این رودخانه را که حتی عراقی‌ها تصور نمی‌کردند کسی بتواند از آن عبور کند، به جان می‌خریدند. برای آن‌ها جنگ دوجانبه بود؛ جنگ با آب و جنگ با دشمن…

برگرفته از سایت bonyana.ir

کلیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد...